ALLSANG utenfor Dampsaga

SANGTEKSTER TIL ALLSANG HILMARFESTIVALEN  torsdag 7.11.2019

 

Lys og varme – Åge Aleksandersen

Når mørke no har sænka sæ,
Går æ stillt igjennom rommet.
Å følelsan dæm slit i mæ,
Ka vil fremtida gi?

Å den arven vi har gitt dæ,
Kainn vær tung å ta me sæ.
Vil du spørr oss, vil du last oss?
Vil du kaill det førr et svik?

Sola som gikk ned i kveld,
Ho ska skin førr dæ min kjære.
Å føglan som e fri, dæm ska vis vei å aillt ska bli
Myttji lys å myttji varme.
Tru å håp det kan du få med.
Mange tåra, tunge stunde, e æ redd førr at det bli.

Når sola jage natta bort,
Så kryp du godt innte mæ.
Å gjømte de tunge tankan,
Dæm æ hadd i går.
I liv og latter spør du mæ,
Om rægne og om sola.
Å svaran som æ gir dæ e it jdæm æ hadd i går.

Å sola som gikk ned i kveld,
Ho ska skin førr dæ min kjære.
Å føglan som e fri, dæm ska vis vei å aillt ska bli
Myttji lys å myttji varme.
Tru å håp det kan du få med.
Mange tåra, tunge stunde, e æ redd førr at det bli.

 

MELLOM BAKKAR OG BERG, IVAR AASEN

Mellom bakkar og berg ut med havet
Heve nordmannen fenge sin heim
Der han sjølv heve tuftene grave
Og set sjølv sine hus oppå deim

Han såg ut på dei steinute strender
Det var ingen som der hadde bygt
“Lat oss rydja og byggja oss grender
Og så eiga me rudningen trygt”

Han såg ut på det bårute havet
Der var ruskut å leggja utpå
Men der leikade fisk nedi kavet
Og den leiken den ville han sjå

Fram på vetteren stundom han tenkte:
“Gjev eg var eit varmare land!”
Men når vårsol I bakkane blenkte
Fekk han hug till si heimlege strand

Og når liene grønkar som hagar
Når det laver av blommar på strå
Og når netter er ljose som dagar
Kan han ingen stad venare sjå

Kanskje kommer Kongen – Knutsen & Ludvigsen

Kanskje kommer kongen
hit til middag nå i dag.
Vi har dekket på perrongen
med god mat av alle slag.

Majones og gåselever
med rødbeter og løk.
Det beste skal på bordet
med kongen på besøk.

Kanskje kommer kongen,
kanskje ridende til hest.
Hesten skal få smellbonbonen,
for da passer hatten best.

Kalkun panert med hummer,
små glass med artisjokk.
Knutsen skal servere
og Ludvigsen er kokk.

Når vi kommer til desserten
får vi drops med karamell.
Det er ikke bra for tenner,
det er best vi tar den selv.

Kanskje kommer kongen,
i en bil med stram sjåfør.
Han kan blåse opp ballongen

Slik sjåfører ofte gjør.

 

E6 – D.D.E

Han kjæm inn over Svinesund med trailern nesten tom
Og han kjenne at han skulla hatt en blund
Siste stoppen var I Hamburg, mens dæm lasta om
Og en kaffekopp da han kryssa Öresund

Han tar sjansen på at UP har avspasert I kveld
Han må opp te Bodø før det e for seint
Gjennom Østfold bruke han gasspedal’n
Som e det liv det gjeld
Det han kjøre mot e no som itj kan vent

Han kjøre E6, den strakast vei’n
Kanskje ligg det no’n I arman hennes no
E6, han må itj bli for sein
Kanskje kjenne no’n varmen hennes no

På et langstrekk langsmed Mjøsa
Gi ein kollega et signal
Så han slakke av når han veit kor radarn stå r
Gjennom Drivdalen e det veiarbeid

Så vei’n e litt for smal
Han e nesten uti elva, men det går
På ei veikro nordom Stjørdalen
Med hår som bynne grån’
Sett en som ska te Skibotn som emmisær
Det e trivelig å prat litt, men te Bodø mån
Sjøl om Jesus kjæm og dommedag e nær

Han kjøre E6, den strakast vei’n
Kanskje ligg det no’n i arman hennes no
E6, han må itj bli for sein
Kanskje kjenne no’n varmen hennes no

Det e kuling over Saltfjellet
Men den legg så for ei stund
Så dæm slepp å kjør kolonne gjennom snøn
Kanskje var det emmisæren som fikk ei hjelpanes hand
Når dem kjem te Fauske vinke dæm adjø
Siste biten inn te Bodø må han gi litt ekstra gass
Og no merke han at han plutselig e pigg
Attmed Sentralsykehuset finn han parkeringsplass
Og går mot fødestua, der han veit ho ligg

Han kjøre E6, den strakast vei’n
Kanskje ligg det no’n i arman hennes no
E6, han må itj bli for sein
Kanskje kjenne no’n varmen hennes no

 

Dains med dæ – Åge Aleksandersen

Vi ropa høgt opp mot himmeln
Og vi hadd så my og gi
Og våren den hadd vi i oss
Og du hærlige tid
En sped liten bekk den vart snart te ei elv
Uten fossa og stryk
Og nei vi koinn itj kvælv

Og våren den vart avløst av sommern
Og vind den va mild og blid
Og vi tok alt sammen med oss
Og enda så koinn vi gi
En sped liten bekk den vart snart te ei elv
Uten fossa og stryk
Og nei vi koinn itj kvælv

Æ har så løst te å dains med dæ
Stryk dæ over håret å vær god med dæ
Det e så my æ skoill ha sagt te dæ
Men æ får liksom itj te å sei det

Æ har så løst te å dains med dæ
Stryk dæ over håret å vær god med dæ
Det e så my æ skoill ha sagt te dæ
Men æ får liksom itj te å sei det

Og løvet vart gult og trærn visna
Og det kom storm og regn
Og høsten den hadd vi i oss
Ja den skoill bli der læng
En sped liten bekk dein vart snart te ei elv
Med fossa og stryk
Og nei vi koinn itj kvælv

Æ har så løst te å dains med dæ
Stryk dæ over håret å vær god mot dæ
Det e så my æ skoill ha sagt te dæ
Men æ får liksom itj te å sei det

Ja løvet vart gult å trærn visna
Å det kom storm å regn
Å høstn den hadd vi i oss
Ja den skoill bli der læng
En sped liten bekk dein vart snart te ei elv
Med fossa og stryk
Og nei vi koinn itj kvælv

Æ har så løst te å dains med dæ
Stryk dæ over håret å vær god mot dæ
Det e så my æ skoill ha sagt te dæ
Men æ får liksom itj te å sei det